-
-
Περιγραφή της επίδρασης εφαρμογής
Ο χάλυβας κραμάτων είναι χάλυβας που αναμιγνύεται με ποικίλα στοιχεία στα συνολικά ποσά μεταξύ 1,0% και 50% για να βελτιώσει σε βάρος τις μηχανικές ιδιότητές του. Οι χάλυβες κραμάτων αναλύουν σε δύο ομάδες: low-alloy χάλυβες και χάλυβες υψηλός-κραμάτων. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι κάπως αυθαίρετη: Smith και Hashemi καθορίζουν τη διαφορά σε 4,0%, ενώ Degarmo, και λοιποί, την καθορίζει σε 8.0%.Most συνήθως, η φράση «χάλυβας κραμάτων» αναφέρονται στους low-alloy χάλυβες.
Για να κυριολεκτήσουμε, κάθε χάλυβας είναι ένα κράμα, αλλά δεν καλούνται όλοι οι χάλυβες «χάλυβες κραμάτων». Οι απλούστεροι χάλυβες είναι σίδηρος (Φε) που αναμιγνύεται με τον άνθρακα (γ) (περίπου 0,1% σε 1%, ανάλογα με τον τύπο). Εντούτοις, ο όρος «χάλυβας κραμάτων» είναι ο τυποποιημένος όρος που αναφέρεται στους χάλυβες με άλλα στοιχεία ανάμιξης που προστίθενται σκόπιμα εκτός από τον άνθρακα. Τα κοινά alloyants περιλαμβάνουν το μαγγάνιο (το πιό κοινότο), το νικέλιο, το χρώμιο, το μολυβδαίνιο, το βανάδιο, το πυρίτιο, και το βόριο. Τα λιγότερο κοινά alloyants περιλαμβάνουν το αργίλιο, το κοβάλτιο, το χαλκό, το δημήτριο, το νιόβιο, το τιτάνιο, το βολφράμιο, τον κασσίτερο, τον ψευδάργυρο, το μόλυβδο και το ζιρκόνιο.
